Grand Prix-wegrace van Finland 1963 |
|
Officiële naam | 26° Pyynikki TT |
Land | Finland |
Datum | 1 september 1963 |
Organisator | FIM |
500 cc |
Snelste ronde | Mike Hailwood |
Eerste | Mike Hailwood |
Tweede | Alan Shepherd |
Derde | Mike Duff |
350 cc |
Snelste ronde | Mike Hailwood |
Eerste | Mike Hailwood |
Tweede | Jim Redman |
Derde | Sven-Olof Gunnarsson |
125 cc |
Snelste ronde | Hugh Anderson |
Eerste | Hugh Anderson |
Tweede | Luigi Taveri |
Derde | Alan Shepherd |
50 cc |
Snelste ronde | Hugh Anderson |
Eerste | Hans Georg Anscheidt |
Tweede | Mitsuo Itoh |
Derde | Hugh Anderson |
De Grand Prix-wegrace van Finland 1963 was de negende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1963. De races werden verreden op 1 september op het Pyynikki Circuit, een stratencircuit in de stad Tampere. De 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 350cc-klasse en de 500cc-klasse kwamen aan de start. De wereldtitel in de 500cc-klasse werd hier beslist.
500cc-klasse
Het Scuderia Duke-team van Geoff Duke was goed begonnen aan het seizoen, maar het gebrek aan onderdelen voor de zes jaar oude Gilera 500 4C begon nu nijpend te worden. Twee machines waren al afgeschreven en in Finland ging de versnellingsbak van de laatste stuk. Daar profiteerde vooral Alan Shepherd (Matchless) van, die achter Mike Hailwood tweede werd met een ronde achterstand. Mike Duff werd (ook met een Matchless G50) derde. Shepherd passeerde de Duke-Gilera-rijders in de WK-stand. Hailwood kon niet meer achterhaald worden en werd wereldkampioen 500 cc.
Uitslag 500cc-klasse | Niet gefinisht | Niet deelgenomen |
Top tien tussenstand 500cc-klasse
350cc-klasse
Sinds hij in de Ulster Grand Prix wereldkampioen was geworden ging het minder goed met Jim Redman. In Finland werd hij tweede achter de steeds beter presterende Mike Hailwood. Nikolaj Sevast'ânov werd met de Russische CKEB derde.
Uitslag 350cc-klasse | Niet deelgenomen | Onbekend[4] |
Top tien tussenstand 350cc-klasse
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
125cc-klasse
Top tien tussenstand 125cc-klasse
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
50cc-klasse
Hugh Anderson was als WK-leider naar Tampere gekomen, maar hier won Hans Georg Anscheidt voor Anderson's teamgenoot Mitsuo Itoh. Anderson kwam ten val maar werd toch derde. Hij moest de leiding in het WK weer afstaan aan Anscheidt. Het wereldkampioenschap was nog zo spannend dat de teams van Suzuki en Kreidler net als in het vorige jaar gedwongen waren naar de GP van Argentinië af te reizen.
Top tien tussenstand 50cc-klasse
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
Bronnen
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Startte alleen in de GP van Argentinië.
- ↑ a b Het Scuderia Duke-team beschikte over slechts drie zes jaar oude Gilera 500 4C's, waar nauwelijks onderdelen meer voor waren. Eén machine was verloren gegaan bij een crash van Phil Read in de Ulster Grand Prix en de tweede bij een crash van John Hartle in de GP van de DDR. Hartle stond echter het hoogst in de WK-stand en kreeg de laatste overgebleven machine van Derek Minter.
- ↑ a b Geoff Duke liep al snel tegen het probleem aan dat hij met museumstukken racete. Er waren geen onderdelen beschikbaar en hij moest het 350cc-project al snel staken.
- ↑ a b c Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
- ↑ a b Honda liet de 50cc-klasse schieten. Het verscheen pas in de GP van Japan aan de start.