2 cm FlaK 30
Dane podstawowe | |||
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Producent | Rheinmetall-Borsig | ||
Rodzaj | |||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 20 mm | ||
Nabój | 20 × 138 mm. B | ||
Długość lufy | 2300 mm (L/115) | ||
Donośność | 3700 m (pionowa, maksymalna) | ||
Prędkość pocz. pocisku | 900 m/s (pocisk o masie 0,132 kg) | ||
Długość | 2300 mm | ||
Masa | 450 kg (bojowa) | ||
Kąt ostrzału | -12° do +90° (w pionie) | ||
Wysokość linii ognia | 1080 mm (na kołach) | ||
Długość odrzutu | 33-44 mm | ||
Szybkostrzelność | 280 strz/min (teoretyczna) | ||
Obsługa | 4-5 osób | ||
|
2 cm Fliegerabwehrkanone 30 – niemieckie holowane, automatyczne działo przeciwlotnicze kalibru 20 mm. Armata 2 cm Flak 30 została skonstruowana w zakładach Rheinmetall-Borsig. Konstruktorzy tej firmy wykorzystali szwajcarską armatę Solothurn ST-5, dla której zaprojektowali nowe łoże. 2 cm Flak 30 był zasilany z 20 nabojowych magazynków pudełkowych, co w połączeniu z niewielką szybkostrzelnością teoretyczną skutkowało niską szybkostrzelnością praktyczną. Armaty tego typu miały także niską niezawodność i często się zacinały. W rezultacie od 1940 roku armaty 2 cm Flak 30 były zastępowane nowymi 2 cm Flak 38. Pomimo wprowadzenia do uzbrojenia 2 cm Flak 38, armaty 2 cm Flak 30 przetrwały w jednostkach do końca wojny. Poza Niemcami były używane przez armie Holandii i Chin.
Armata 2 cm Flak 30 była bronią automatyczną zasilaną nabojem zespolonym 20 × 139 mm. Łoże kołowe, do strzelania osadzane na trzech podnośnikach śrubowych. Celownik mechaniczny.
Zobacz też
- Wirbelwind
Bibliografia
- Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975.
- Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 166. ISBN 0-7607-1022-8.
- p
- d
- e