Duck typing
Duck typing – rozpoznawanie typu obiektu nie na podstawie deklaracji, ale przez badanie metod udostępnionych przez obiekt. Technika ta wywodzi się z powiedzenia: „jeśli chodzi jak kaczka i kwacze jak kaczka, to musi być kaczką”.
Duck typing zazwyczaj wykorzystuje się w dynamicznych językach programowania takich jak Python, Ruby, Groovy czy JavaScript. W językach z typowaniem statycznym częściej stosuje się polimorfizm.
Przykłady
Ruby
class Kaczka def kwacz puts "kwa kwa" end end # kwacząca klasa Slowik # wyposażona w taką samą metodę jak klasa Kaczka class Slowik def kwacz puts "fiu fiu" end end # funkcja wywołująca metodę kwacz() tylko wtedy, # gdy przekazywany jej jako argument obiekt ją posiada def kwacz_kaczuszko(k) k.kwacz if k.respond_to? :kwacz end # wywołanie funkcji kwakania na obiekcie typu Kaczka kwacz_kaczuszko(Kaczka.new) # wywołanie kwakania na obiekcie typu Słowik # "słowik kwacze jak kaczka, więc musi to być kaczka" kwacz_kaczuszko(Slowik.new)