Eddie Chambers
Pseudonim | Fast | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1982 | ||
Obywatelstwo | Stany Zjednoczone | ||
Styl walki | praworęczny | ||
Kategoria wagowa | junior ciężka | ||
Bilans walk zawodowych[a] | |||
Liczba walk | 47 | ||
Zwycięstwa | 42 | ||
Przez nokauty | 23 | ||
Porażki | 5 (1 przez KO) | ||
Remisy | 0 | ||
Nieodbyte | 0 | ||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Edward „Eddie” Chambers (ur. 29 marca 1982 w Pittsburghu) – amerykański bokser wagi ciężkiej, pretendent do tytułu mistrza świata federacji IBF, WBO i IBO.
Kariera zawodowa
29 grudnia 2000 roku Eddie Chambers zadebiutował na zawodowym ringu, pokonując w 2. rundzie przez techniczny nokaut Tyrone'a Austina.
9 września 2005 Chambers pokonał jednogłośnie na punkty, po 12 rundach, Roberta Hawkinsa. Stawką pojedynku był wakujący pas mistrza stanu Pensylwania oraz tytuł mistrza świata federacji IBU w kategorii ciężkiej.
2 listopada 2007 pokonał niejednogłośnie na punkty Calvina Brocka po 12 rundach. Walka była jednym z pojedynków eliminacyjnych federacji IBF[1].
26 stycznia 2008 Chambers przegrał główny eliminator federacji IBF, ulegając jednogłośnie na punkty, po 12 rundach, Rosjaninowi Aleksandrowi Powietkinowi[2].
27 marca 2009 Eddie Chambers wygrał walkę z Samuelem Peterem, pokonując po 10 rundach Nigeryjczyka decyzją sędziów dwa do remisu[3].
4 lipca 2009 zmierzył się z Ukraińcem Ołeksandrem Dymytrenką. Walkę, mającą status oficjalnego eliminatora WBO, wygrał Amerykanin, pokonując rywala po 12 rundach dwa do remisu[4].
20 marca 2010 Chambers przegrał z Wołodymyrem Kłyczką w 12. rundzie przez nokaut. Stawką walki były trzy pasy mistrza świata w wadze ciężkiej, federacji IBF, WBO oraz IBO[5].
11 lutego 2011 Eddie Chambers pokonał, po 12 rundach, jednogłośnie na punkty Derrica Rossy'ego stosunkiem 115-112, 117-110 i 120-107. Była to pierwsza walka turnieju eliminacyjnego o prawo pojedynku, o mistrzostwo świata federacji IBF. Chambers w finale zmierzy się, ze zwycięzcą drugiego eliminatora, w którym zmierzą się Samuel Peter oraz Maurice Harris[6].
16 czerwca 2012 na gali w Newark Eddie Chambers zmierzył się z Tomaszem Adamkiem. W pojedynku, którego stawką był pas IBF North America, zwyciężył jednogłośnie na punkty Polak, stosunkiem 119:109 i dwukrotnie 116:112[7].
3 sierpnia 2013 roku Chambers stoczył swój pierwszy pojedynek w niższej kategorii wagowej (junior ciężkiej) i przegrał na punkty z Thabiso Mchunu[8].
18 września 2015 w Atlantic City wygrał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie z rodakiem Galenem Brownem (42-32-1, 25 KO).
Przypisy
- ↑ Chambers vs. Brock. boxrec.com, 02.11.2007. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).
- ↑ Povietkin vs. Chambers. boxrec.com, 26.01.2008. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).
- ↑ Chambers vs. Peter. boxrec.com, 27.03.2009. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).
- ↑ Chambers vs. Dimitrenko. boxrec.com, 04.07.2009. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).
- ↑ Klitschko vs. Chambers. boxrec.com, 20.03.2010. [dostęp 2010-08-06]. (ang.).
- ↑ Chambers znów lepszy od Rossy'ego. bokser.org, 12.02.2011. [dostęp 2010-02-12]. (pol.).
- ↑ Adamek wypunktował Chambersa!. bokser.org, 17.06.2012. [dostęp 2012-06-17]. (pol.).
- ↑ Mchunu zaskoczył Chambersa!. bokser.org, 04.08.2013. [dostęp 2013-08-05]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Lista walk zawodowych Eddiego Chambersa - BoxRec.com