GPS-1 1
Inne nazwy | NDS-1, Navstar 1, OPS 5111, GPS SVN-1, PRN-04[1] |
---|---|
Indeks COSPAR | 1978-020A[2] |
Indeks NORAD | S10684[2] |
Państwo | Stany Zjednoczone |
Zaangażowani | USAF, Rockwell International |
Model satelity | GPS Block 1[3] |
Rakieta nośna | Atlas E/F SGS-1[4] |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum | 20 075 km[5] |
Apogeum | 20 291 km[5] |
Okres obiegu | 718 min[5] |
Nachylenie | 63,3°[5] |
Czas trwania | |
Początek misji | 22 lutego 1978 23:44 UTC |
Koniec misji | 17 lipca 1985 |
Wymiary | |
Masa całkowita | 759 kg |
GPS-1 1 – amerykański satelita nawigacyjny, jeden z jedenastu satelitów serii GPS Block 1; pierwszy wystrzelony na orbitę satelita systemu Global Positioning System.
Satelitę wystrzelono z bazy wojskowej Vandenberg przy użyciu rakiety Atlas E/F wyposażonej w dodatkowy stopień górny SGS-1. Start nastąpił 22 lutego 1978 o 23:44 UTC. Po oddzieleniu od stopnia górnego rakiety satelita znalazł się na orbicie przejściowej. Docelową orbitę osiągnął przy użyciu wbudowanego silnika Star-27[3].
Podczas pracy na orbicie satelita nadawał depesze nawigacyjne na częstotliwościach L1 i L2[1]. Satelitę wyłączono 17 lipca 1985 po ponad 7 latach pracy, przy zakładanym czasie eksploatacji wynoszącym 5 lat[3].
Przypisy
- p
- d
- e
Block 1 |
|
---|---|
Block 2 |
|
Block 2A |
|
Block 2R |
|
Block 2RM |
|
Block 2F |
|
Block 3A |
|
- Kursywą zaznaczono planowane satelity, † – satelita utracony podczas startu