Kajman okularowy

Kajman okularowy

Caiman crocodilus[1]
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Rząd	krokodyle
Rodzina	aligatorowate
Rodzaj	Caiman
Gatunek	kajman okularowy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Kajman okularowy, kajman krokodylowy (Caiman crocodilus) – gatunek gada z rodziny aligatorowatych (Alligatoridae).

Ameryka Południowa i Środkowa: Brazylia, Kolumbia, Kostaryka, Ekwador, Salwador, Gujana, Gujana Francuska, Gwatemala, Honduras, Meksyk, Nikaragua, Panama, Peru, Surinam, Tobago, Trynidad, Wenezuela. Na Kubie i w PortoRiko został introdukowany podgatunek Caiman crocodilus fuscus. Szacowana dzika populacja wynosi ponad 1.000.000 osobników.

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz, nadając mu nazwę Lacerta crocodilus^[3]. Jako miejsce typowe wskazał wody Afryki, Azji i Ameryki (łac. Habitat in Africae, Asiae, Americae Aquis)^[3]; ograniczone w 1955 roku do Gujany^[4].

Ta sekcja od 2024-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Opis

Na dużej masywnej głowie pomiędzy oczami na kościach czaszki pod oczodołami występuje kościsty twór, przypominający poprzeczkę okularów. Podobny kostny twór mają kajman czarny i kajman szerokopyski. Pysk średnio długi. Ubarwienie ciała zazwyczaj ciemnooliwkowe. Młode osobniki są żółte z ciemnymi plamami na ciele i ogonie. Wraz z wiekiem żółty kolor zanika. Podgatunki różnią się między sobą kolorem, rozmiarami i kształtem czaszki.

Biotop

Gatunek nizinny łatwo adaptujący się do różnych warunków środowiska. Preferuje obszary ze spokojnymi ciekami wodnymi. Z całej rodziny zajmuje największy obszar. Do pewnego stopnia toleruje zasolenie wody.

Pokarm

Ryby, płazy, gady, ptaki wodne oraz ssaki. Młode żywią się rozmaitymi wodnymi bezkręgowcami: owady, skorupiaki, mięczaki.

Behawior

Kiedy warunki zewnętrzne stają się niekorzystne przeczekuje je ukryty w norze w błocie.