NGC 2419
Gromada kulista NGC 2419 i jej otoczenie (zdj. Mount Lemmon SkyCenter) | |||
Odkrywca | William Herschel | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 31 grudnia 1788 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | kulista, II | ||
Rektascensja | 07h 38m 08,5s | ||
Deklinacja | +38° 52′ 57″ | ||
Odległość | 269,4 tys. ly (82,6 kpc[1]) | ||
Jasność obserwowana | |||
Rozmiar kątowy | 4,6' | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Jasność absolutna | |||
Liczba gwiazd | ~ 900 tys. | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
GCL 12 | |||
|
NGC 2419 (również Intergalaktyczny Wędrowiec[2] lub GCL 12) – gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Rysia. Odkrył ją William Herschel 31 grudnia 1788 roku[3].
Wyróżnia się spośród innych gromad kulistych Galaktyki tym, że znajduje się na jej dalekich peryferiach – jej odległość od centrum Galaktyki to 293,2 tys. lat świetlnych, zaś od Słońca dzieli ją około 269,4 tys. lat świetlnych[1]. Należy do niej około 900 tysięcy gwiazd, dlatego mimo znacznej odległości gromada jest relatywnie jasna[4]. Astronomowie spekulują, czy NGC 2419 nie ma podobnego pochodzenia jak Omega Centauri i czy jak ona nie jest jądrem odartej z gwiazd galaktyki karłowatej[4]. Wykazano, że gromada, mimo oddalenia od centrum Drogi Mlecznej, istotnie wokół niej krąży[4]. Znajdzie się najbliżej niej za około trzy miliardy lat[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d William E. Harris: Katalog gromad kulistych Drogi Mlecznej 1996 (rewizja 2010). [dostęp 2014-10-28].
- ↑ Katalog Caldwella. W: Marek Substyk: Atlas nieba 2000.0. Warszawa: AstroCD, Sylwia Substyk, s. 22. ISBN 978-83-932019-3-8.
- ↑ Courtney Seligman: NGC 2419. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-06-06]. (ang.).
- ↑ a b c d Kamil Złoczewski: Kosmos. Ryś i Tarcza. T. 79. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 22. ISBN 978-83-252-2119-5.
Linki zewnętrzne
- NGC 2419 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 2419 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 2419 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)