Okręty podwodne typu Drzewiecki 3
Kraj budowy | Imperium Rosyjskie |
---|---|
Projekt | Stefan Drzewiecki |
Stocznia | Stocznia Newska |
Zbudowane | 50 |
Użytkownicy | |
Uzbrojenie: | |
2 Miny dynamitowe | |
Załoga | 4 oficerów i marynarzy |
Wyporność: | |
• na powierzchni | 2,5 tony |
Długość | 6 metrów |
Szerokość | 1,5 metra |
Napęd: | |
nożny | |
Prędkość: • na powierzchni |
|
Okręty podwodne typu Drzewiecki 3 – opracowany przez polskiego inżyniera Stefana Drzewieckiego typ rosyjskich okrętów półzanurzalnych o wyporności 2,5 tony na powierzchni, stanowiących rozwinięcie konstrukcji „Drzewiecki Nr 2”.
Historia
50 jednostek tego typu zostało zbudowanych dla Armii Imperium w latach 1879-1881 w stoczni Newskiej w Piotrogrodzie. Jednostki te wprawiane były w ruch za pomocą pedałów. W odróżnieniu jednak od dwóch wcześniejszych projektów Drzewieckiego – „Nr 1” i „Nr 2” – typ ten wyposażony był jedynie w jeden wał. Jedna z jednostek tego typu, która w 1884 roku stacjonowała w Kronsztadzie, została wyposażona w zasilany z baterii silnik elektryczny o mocy 1,8 KM, który umożliwiał jej rozwinięcie prędkości 4 węzłów w zanurzeniu przez około 10 godzin. Załoga okrętu została w tym wypadku zredukowana do dwóch osób. Inna jednostka została wyposażona w silnik o mocy 1 KM i pędnik wodnoodrzutowy, pozwalający jej rozwijać prędkość 3 węzłów.
Bibliografia
- Norman Polmar: Submarines Of The Russian and Soviet Navies, 1718-1990. Jurrien Noot. Wyd. I. Annapolis: Naval Institute Press, 1990, s. 224. ISBN 0-87021-570-1.
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|