Otterhound
Kraj pochodzenia | Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Wymiary | |||
Wysokość | 58-69 cm | ||
Masa | 30-55 kg | ||
|
Otterhound (pies na wydry) – rasa psa, należąca do grupy psów gończych. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Rasa powstała prawdopodobnie w starożytności. Przypuszcza się, że mogła powstać w wyniku skrzyżowania bloodhounda z innymi, dużymi terierami[2]. Służyła do polowań na wydry. Palce otterhoundów są zaopatrzone w błonę pławną. Od połowy XIX wieku rasa ta jest coraz rzadziej spotykana.
Wygląd
Charakterystyczne dla tej rasy są dwa rodzaje włosia. Szata zewnętrzna jest szorstka i twarda, a podszerstek krótszy i wełnisty. Sierść na tułowiu ma długość około 15 cm. Na nogach sierść pokryta jest warstewką tłuszczu. Pies ma dużą, kosmatą głowę z długim kwadratowym pyskiem i długimi zwisającymi uszami. Nogi ma proste o długich kościach ze stopami z błoną międzypalcową. Ogon wysoko osadzony.
Zachowanie i charakter
Aktywny i niezależny. Toleruje dzieci. Uparty, zwłaszcza nad wodą[2].
Przypisy
Bibliografia
- David Alderton „Psy”, Wiedza i życie, Warszawa 2006
- Fogle Bruce: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 978-83-7319-815-9.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Britannica: animal/otterhound
- SNL: otterhound