Tadeusz Salwa

Tadeusz Salwa
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1943
Bogoniowice

Data śmierci

12 czerwca 2014

Prezydent Krakowa
Okres

od 9 grudnia 1982
do 13 stycznia 1990

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Józef Gajewicz

Następca

Jerzy Rościszewski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Złota Odznaka im. Janka Krasickiego Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Brązowa Odznaka im. Janka Krasickiego

Tadeusz Salwa (ur. 11 grudnia 1943 w Bogoniowicach, zm. 12 czerwca 2014[1]) – polski samorządowiec, były prezydent Krakowa.

Życiorys

Zatrudniony w Krakowskim Przedsiębiorstwie Instalacji Budownictwa od 1958 przeszedł wszystkie szczeble pracy zawodowej od pracownika fizycznego do kierownika działu. W Krakowie ukończył Szkołę Rzemiosł Budowlanych, Technikum Budowlane oraz studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji UJ. Członek PZPR od 1963.

W latach 1973–1978 był zastępcą, a następnie naczelnikiem dzielnicy Kraków-Krowodrza. W 1980 objął urząd wiceprezydenta Krakowa i przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Planowania. 9 grudnia 1982 został prezydentem Krakowa i wojewodą krakowskim.

Za jego kadencji udało się w mieście zrealizować następujące inwestycje:

  • W 1983 otwarto Nowohuckie Centrum Kultury.
  • Od 1 grudnia 1984 wprowadzono stały monitoring skażeń środowiska w Krakowie.
  • W 1985 przyjęto szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego Starego Miasta. Przed gmach magistratu powrócił pomnik prezydenta Mikołaja Zyblikiewicza.
  • W 1986 uruchomiono zbiornik „Kościuszko” i zakład Uzdatniania Wody „Raba II” z magistralą wodociągową; rozpoczęto pobór wody z Dobczyc (zaniechano tym samym poboru wody z Wisły). Przy ulicy Daszyńskiego odsłonięto Pomnik Czynu Zbrojnego Proletariatu Krakowa autorstwa Antoniego Hajdeckiego.
  • W 1988 zatwierdzony został plan zagospodarowania przestrzennego Krakowa (tzw. plan Ziobrowskiego).
  • Stopniowo rozpoczęto ograniczanie ruchu samochodowego w ścisłym centrum Krakowa.
  • W 1989 otwarto Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Ludwika Rydygiera w Krakowie oraz wybudowano nowy gmach Kliniki Kardiochirurgii Akademii Medycznej.
  • Wybudowano osiedle Kurdwanów Nowy oraz rozpoczęto budowę osiedli Ruczaj-Zaborze, Oświecenia, Centrum E, Rżąka.
  • Zmodernizowano Aleje Trzech Wieszczów.

Na stanowisku prezydenta Krakowa Salwa pozostał do 13 stycznia 1990.

Po czteroletnim okresie odpoczynku powrócił w rodzinne strony, obejmując w 1994 stanowisko wójta gminy Ciężkowice. W 1998 podniósł wieś do rangi miasta. Od 2000 był działaczem SLD, pełnił między innymi funkcję wiceprzewodniczącego Zarządu Ziemskiego Powiatu Tarnowskiego. W 2001 bez powodzenia kandydował do Senatu.

Odznaczenia[2]

Przypisy

  1. mas: Zmarł były prezydent Krakowa Tadeusz Salwa. 2014-06-13. [dostęp 2014-06-13].
  2. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1146
  • p
  • d
  • e
Prezydenci Krakowa (1792–1816)
Prezydenci Krakowa (1848–1939)
Komisarze Krakowa (1939–1945)
Prezydenci Krakowa (1945–1950)
Przewodniczący Prezydium Rady
Narodowej Krakowa (1950–1973)
Prezydenci Krakowa (od 1973)

Herb Krakowa

  • VIAF: 2240152684008623430005
  • PLWABN: 9810628116205606